|
عشق به خدا
|
چیزی به سحرنمانده...سکوت درگوش خواب الودجاده فریادمی زند وستاره که بایددرهمسفرشبگردغریب کوچه هاباشد سربه دامان ابرفروبرده چه غریبانه بایدزندگی کرد! بوی شب... بوی تنهایی مستم می کندوبی قرار خودرابه نسیم رقصان می سپارم که ارام ارام موهایم راشانه می کند به اسمان سرمه ای می نگرم ویادعشق ابی مان می افتم که باتردیدهای ابری ام نگران ومنتظرایستاده اذان می گویند دلم روشن می شودوپرنور! غنچه ی گل عاشقانه می شکفدوشبنم عطش شکوفه های یاس راسیراب میکند نم نم باران تمام اشک هاراازدلم می شود بوی خاک باران زده مراواداربه تنفس می کندوماندن...!!! [ یکشنبه 90/1/21 ] [ 9:21 صبح ] [ مهدی ا نگالی ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
